Kendini Beğenmiş Bisikletçiler, Solcular, Sanatseverler

   Gürkan Genç'in bir paylaşımının altına "de" ayrı yazılır demiş bi densiz, o da kibarca sittir lan demiş. Yahu delikanlı dünyayı geziyor kas gücüyle, sen hala de de da da mısın yuh kere yuh. Sabah sabah deliriverdim beynime hücum edenlerle. Du anlatam size de muhabbet olsun :)

   Çalıştığım yıllar da sağlam solcularla çalıştım tamam emretmezler, iş paylaşımında adildirler, ast üst takmazlar herkes çalışırdı. Musmutlu çalıştım, ama bir duvarları vardı arkadaş içimi kuruturdu o duvar, senin okuduğun kitabı, izlediğin filmi, gazeteni hep küçümserler öyle teorik bakarlar dı ki hayata, benim gibi düz kafalar iki dakkada sıkılırdık onlardan. 
Hala teorik solculardan sıkılırım bugünkü siyasi durumda payları olduğunu düşünürüm onların o "herşey bizim beynimiz de" diye bizi ötelemenin getirisidir şu anlar.

   Benim hayatın içinde varoluşum, yaşam tarzım, düşüncelerim de fraksiyonsuz solcudur, şimdiler de yine kategorilediler tatlı su solculuğundan Atatürk'çülüğe rütbe verdiler sağolsunlar :)

   Bir de bisikletçi versiyonu var bunların, yaptıkları kilometrelerin onları Tanrı katına taşıdıklarını zannediyorlar. Valla bak abartmıyom, seni kilometren kadar ciddiye alıyorlar. Giyim, kuşam, bisikletin markası, hepsi rütbe hele hele kilitli pedala geçmemişsen "ayyyy iğrençsinnn zavallısııınn" bakışları vardır. Bunlarla inanılmaz dalga geçerim sivri dilimden nasiplerini alırlar.

   O bisiklet festivallerine kötü bisikletlerle terleyince kurumayan giysilerle gelip aslanlar gibi pedal basıp savaşçı gibi turu tamamlayanlara büyük hayranlık duyarım. İki kişiyle laflamıştık Gökova bisiklet turun da onlarla ilk konuşanmışız (turun 3. günü düşünün) kimse tanışmamış laflamamış taaa Samsun'dan gelmişler sessizce pedal bastılar sessizce gittiler. Rütbeli hindiler de ortalarda kabara kabara geziyorlar dı. 

   Kıçımın bisikletçileri, ayyy bi de bunların kadın olanları varrrr Allam Allam arkana bakmadan kaç, her biri İngiliz Kraliyet ailesinden anasını seveyim. Bekar olanlarına erkekler sokulamaz bile herkese aşşaa tabaka olarak bakıyorlar yapayalnız geçiyor oysa ömürleri farkında bile değiller.

   Kendi çapım da bisiklete biniyorum gittiğim yer hep aynı Kaklıç köy kahvesi, azcık spor yapıyorum ve en çok da eğlenmek için bisiklete biniyorum, EĞLENİYORUM arkadaş. Bisiklet günlük yaşam da daha çok kullanılsın diye de sokak aktivislerindenim o kaa hepsi.

   Çok şahane insanlar da var heryer de olduğu gibi mütevazi, yaptığı turları laf geçmedikçe anlatmayan, anlatırken "sen de yapabilirsin" duygusunu damardan verenler. Hayranlıkla izliyorum onları sağlıkla yaşasınlar.

   Kendini beğenmiş sanatseverler en korkunçları hiç bir şeylerini paylaşmazlar gel şu filme gidelim al bak şu kitabı oku asla demezler. Okudukları kitabı öyle bir anlatır ki sanki o yazmış ve sennn okusan bileee anlayamazsınnn gibi gibi duygularla anlatırlar herşeyi. Korkarsın "yaaa ben de şöle bi film izlemiştimm" desen anında aşağılar filmini. Laynn aşağılayacak kadar izlemişin ya denyo, sevme ama ezikleme de. Bunlar da kimseyle paylaşmadan yapayalnız yaşarlar. 

   Her yıl yüzlerce film izlerim, elime geçen her kitabı okurum, dergi gazete mizah dergileri takip ederim taaa çoçukluğumdan beri hem de. Ama en büyük keyfimdir Kaklıç köy kahvesin deki yaşlıların anılarını dinlemek.

   Sabah sabah hepsi resmi geçit yaptı zihnim de, tanıdıklarımı da anmış oldum. Mütevazi olun abartmayın sittirik işlerinizi, çok ciddiye almayın yaptıklarınızı. 
Tüm o kilometreler, kitaplar, filmler, siyasi duruşunuz, ruhunuza ne kattı, dönün oraya odaklanın, yamuklarınızı görün, ruhunuzun zenaatçisi olun yontun, arının, temizlenin yeniden, ruhunuzu güzel bir esere dönüştürün. İnanın bunu yaptığınız da hayatınız değişecek siz daha neşeli, hayattan keyif alan keyif veren ölümden korkmayan bilge insanlara dönüşeceksiniz...