14 Aralık 2012 Cuma

Ata'ya Mektup




Sevgili ATAM ;


   Seni yaşam tarzınla, sevdiğin gibi, dans müzik ve rakıyla anan, devlet anlayışı göremedim ben 50 yıldır, asık suratlı acaip yaslarla andılar seni. Kasımpatı'da sevmem ben ölümünü anımsattığından sanırım. Küçücük çocuktuk soğuk Kasım sabahında dikerlerdi okul bahçelerine, vıdı vıdı vıdı hep aynı ruhsuz sesle, uzun uzun konuşurlar çığlık çığlığa ürkütücü seslerle şiirler okurlar dı , soğuktan titrer dururduk. Bir de tehdit ederlerdi gelmeyeni disipline vereceğiz diye.


  Oysa bize bıraktığın her şeyi hayatın içine taşıyarak, yaşatarak, anmak lazımdı seni. Güler yüzle, meydanlar da danslar edilmeli, rakı beyaz leblebilerle anılmalıydın, sevdiğin şarkılar hep beraber söylenmeliydi.

   Nihayet kahkaha atan, zeybek oynayan, dans eden fotolarını bulup çıkardı birileri de, o soğuk yüzlü fotolarından sonra iç ısıtıcı oldu .

  Ben seni yarın akşam senin de Köşkünün olduğu Alsancak'ta, bir dost mekanı Cinatı'ında rakı ve beyaz leblebi ile anacağım, yatmadan da Safiye Ayla'dan bir şarkı dinlerim.

  Atam senin sayende bir kadın olarak, Cumhuriyet'in aydınlık yüzünde 50 yıldır yaşama şansına sahip oldum, seni ve silah arkadaşlarını minnetle anıyorum, ışığınız karanlıkları boğmaya, korkutmaya devam ediyor.Yarın akşam bir ara rakı tokuşturalım ATAM, sevgiyle öptüm :)

1 yorum:

Semra Çetindağ dedi ki...

Bu yazımı her gün bir yerlerden girip okuyorlar sanırım link atıldı bir yere. Harbiden merak ediyorum nerede o link diye, okuduğunuz için tşk. ederim de, bi de yazın yahu şurada link diye ...