14 Aralık 2012 Cuma

Herşey Anlamsız Geliyor



 İzmir'e geldiğimden bu yana, ruhumdaki yeni yerleştirmeden keyifli, kendi tekerimi mutlu mutlu döndürüyordum. İç benliğimin raflarına "devrilmez lan bi daa, sağlam oldu sanki" diyordum.

  Dört aydır kızıma aslanlar gibi koçluk yapıyordum. Üniversiteye hazırlanıyor sistemin ufaladığı evladımı her gün düzeltmeye uğraşıyordum. İki ayı sürekli evdeydi rapor alıp sürekli ders çalıştı. 
  Hiç anlamadım, kendi rezervlerim tükenmiş, farkında değildim. Sınav sonrası ablası geldi, aldı yükümüzün çoğunu. O arada ben bir sustum dinleneyim diye, o susuş.

 Döndüm içime baktım anaaaa raflar devriliyor, taklayı bir attım geçicidir dedim, böle dağınık kalsın biraz , yok abi toparlanamıyorum. Öyle ağlamak gibi şeyler de yok kaskatı buz gibiyim (üşüyorum zaten hep ) .

    Her şey anlamsız geliyor , haberleri zaten izleyemezdim , şimdi gazete okuyamaz hale geliyorum, her yer mi karanlık ve umutsuz. Benim ruhumda ışıklar sönük ondan mı ?

   Bilmiyorum nedenini,  bisiklete de binmiyorum, o da anlamsız geliyor valla en korktuğum andır, tek neşe kaynağım bisikletim de açamıyo içimi. Geçecek eminim de size bilgi vereyim dedim .

   Hani alıştınız ya konsomatrist Semra'ya hep şen şakrak dünya yansa umurunda değil havasındaki hallerime. Sakın haaa  - Amaannn düzel yaaaa !!! diyene, direk söverim, ısırırım, fena yaparım. 
   Anlıyacak kadar derinliğe sahip değilsen sokulma, yorum da yapma. Zinciri bağlı olmayan bağ köpeğiyim bu aralar, sokulmayın derim. 
 Heeee derin olanların teselli edişlerine kurban oluyorum sağolsunlar varolsunlar hayatım da. Tükkan tadilatta anacımmm kapalıyım :))

Hiç yorum yok: