Hepimiz bir ekranın karşısında
yaşlanıyoruz ,pc,tv,laptop,cep tlf v.s. vs. gömdüler bizi bunlara .Olimpos da 4
yaz tatil yaptık ağaç evlerde. Varuna pansiyon da kaldık, girişteki sağ tarafa yavaş
yavaş toplaştık 34 kişiye ulaştı sanırım bir ara sayı.
Paso muhabbet vardı her telden, her yaştan ,her meslekten kadın erkek, hepimizin ortak lafı "ömrümüzün en güzel yazıydı" dedik sonrasında. O 34 kişiyle olmak şahaneleştirdi tatili.
Genç olanlar dağlara tırmandılar, sabahlara kadar danslar edildi, bir sürü kaygı, sorun, endişe de paylaşıldı, sohbetler kesintisiz saatlerce sürdü. Bir tür komün gibiydik ,meyvalar ,sular ,meyva suları ,biralar hep paylaşıldı hep o kadar sayıda 34 tane alındı.
Cep telefonları da bir noktadan çektiği için, herkes medeniyeti unuttu. Bir kaç tişört iki şort bi havlu bi mayo bi sandalet hepsi buydu. Herkes iznini uzattı, kimse geriye dönmek istemedi. Bizim dönüp salça yapmamız lazımdı bir arkadaşımızın bahçesinden gelecekti domatesler "dönmeyin" diye baskı yaptılar. Hatta biri inanmadı dönüşün de uğradı salçalara bakmaya.
Geri dönerken çok hüzünlenmiştik, yalnız hayatlarımıza dönüşümüzden mutsuzduk. Onlara göre bizim aile oluşumuz en azından güzeldi. Ama ailede insansız dostsuz olmaz .Eh işte aklıma geldi yazdım yaw, OLİMPOS DOSTLARI özledim sizleri :(
Paso muhabbet vardı her telden, her yaştan ,her meslekten kadın erkek, hepimizin ortak lafı "ömrümüzün en güzel yazıydı" dedik sonrasında. O 34 kişiyle olmak şahaneleştirdi tatili.
Genç olanlar dağlara tırmandılar, sabahlara kadar danslar edildi, bir sürü kaygı, sorun, endişe de paylaşıldı, sohbetler kesintisiz saatlerce sürdü. Bir tür komün gibiydik ,meyvalar ,sular ,meyva suları ,biralar hep paylaşıldı hep o kadar sayıda 34 tane alındı.
Cep telefonları da bir noktadan çektiği için, herkes medeniyeti unuttu. Bir kaç tişört iki şort bi havlu bi mayo bi sandalet hepsi buydu. Herkes iznini uzattı, kimse geriye dönmek istemedi. Bizim dönüp salça yapmamız lazımdı bir arkadaşımızın bahçesinden gelecekti domatesler "dönmeyin" diye baskı yaptılar. Hatta biri inanmadı dönüşün de uğradı salçalara bakmaya.
Geri dönerken çok hüzünlenmiştik, yalnız hayatlarımıza dönüşümüzden mutsuzduk. Onlara göre bizim aile oluşumuz en azından güzeldi. Ama ailede insansız dostsuz olmaz .Eh işte aklıma geldi yazdım yaw, OLİMPOS DOSTLARI özledim sizleri :(
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder